Այսօր արվեստի մեդիաները չեն սահմանափակվում ավանդական նյութերով:
Ստեղծագործությունները, որը ստորագրված են
հայկական ջինս, կազմված է տարբեր երանգներից եւ հյուսվածքներից:
Կարենի նկարները կրում են նաև փիլիսոփայական երանգներ. Նրանք համատեղում են ներկան եւ անցյալը, հին բաները վերածվում են նոր կյանքի: Երբ մաշվածության պատճառով չկարողանան կրել իրենց հիմնական գործառույթը (խոսքը ջինսի մասին է), նկարիչը օգնում է նրանց դառնալ արվեստի օբյեկտի մաս:
Կարենի նկարները պայմանավորված է ջինսերի համընդհանուր սիրով, որը միավորում է տարբեր ազգերի, սերունդների, նախասիրությունների, քաղաքական եւ կրոնական հայացքների մարդկանց:
Արտահայտություն՝ համեստություն, սեքսուալություն եւ պարզություն:
Նրա համար, ջինսը ձեռք է բերել իր նշանակությունը միայն այն բանից հետո, երբ նրանք դարձան նշանների համակարգի մաս, բավականին մաշված են դարձել, շատ անձնական, որոնք սահմանում են իրենց ժամանակը: Հեղինակը իր գործերում քննադատում է զանգվածային մշակույթը, բարձրացնում է սոցիալական և քաղաքական հարցեր: Փաստորեն մարդկության համար ամենաառօրյական դարձած հագուստը՝ Կարեն Բարսեղյանը դարձնում է մարդկանց, հասարակության խնդիրների բարձրաձայնման հարթակ: Այսինքն, հեղինակը մարդու մարմնի հետ անմիջական շփում ունեցող հագուստը կամ գործվածքը (ջինսը), վեր է ածում խնդիրները զգալու, ցուցադրման և բարձրաձայնման արվեստային նյութ:
Դրանով հեղինակը դիտողին դարձնում է համահեղինակ և խախտում ՝ արվեստի գործի հետ հարաբերվելու ավանդական պատկերացումները:
Հեղինակը դրանով արվեստի ընկալման ավանդական մոտեցուները քննադատելու և հարցադրելու հնարավորություն է բացում՝ հնարավորություն տալով դիտողին ինքնաքննադատորեն մոտենալ սեփական հայացքների, ընկալումների հանդեպ:
Տեքստ՝ ԱՐՄԵՆԱԿ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ